در ماچیان بقعه ای وجود دارد که منسوب به دو نفر از سادات بنامهای آفا سید مرتضی و آقا سید ابراهیم است.
سند مکتوبی در خصوص پیشینه تاریخی آنان وجود ندارد.
عامه مردم نظرشان اینست این دوتن از فرزندان امام موسی کاظم ع میباشند.
نظر دیگری هم در این رابطه موجود هست که این دو تن از فرزندان آقا سید عبدالله و از نوادگان امام سجاد ع هستند.

این دو بزرگوار از سادات علوی بودند که در جریان مهاجرت سادات از ظلم مناطق عراق به سمت مناطق شمالی ایران مهاجرت کردند.
این دو سید از مسیر طبرستان(مازنداران) به سمت غرب(گیلان) حرکت کرده و به سمت منطقه اشکور(مناطق ییلاقی رحیم آباد رودسر) راهی شدند.

آقا سید مرتضی و آقا سید ابراهیم در مسیر حرکت با پیش قراولان حاکم ” سورچان” مواجه میشوند که جاده را در قرق گرفته بودند برای عبور حاکم به سمت روستای”سورچان محله” و ایشان را بازداشت میکنند و به سبب سرپیچی از دستور حکم مبنی بر ممنوع العبور بودن افراد عادی در هنگام قرق، سرشان را از تن جدا کرده و آنها را در آب (رود پلرود) می اندازند.
جنازه با آب تا محل فعلی مزار ماچیان می آید و توسط مردم منطقه از آب گرفته میشود و دفن میگردد.
بعد از اینکه ماجرا به گوش مردم میرسد سر ایشان نیز دوباره در کنار بدنشان به خاک سپرده شده و این محل مورد احترام قرار میگیرد.

تولیت این مزار تا سال ۱۳۵۰ نسل به نسل به وارثین مرحوم شیخ نصرالله فقیه محله ای می رسید.
از سال ۱۳۵۰ جناب آقای حاج علی حامد توسلی ماچیانی که در اداره اوقاف لاهیجان بعنوان”سپاه دین” خدمت نظام میکرد،امورات بقعه زیر نظر اوقاف قرار گرفت و کار نوسازی و دیوارکشی قبرستان آغاز شد.

در جریان نوسازی ساختمان بقعه ،ظرافت کاری های چوبی و منبت کاری ها و نقاشی های روی دیوار آستانه که در نوع خودش بی نظیر و حاصل تلاش استادان و هنرمندان بود تخریب شد و بنای آهن و آجر و سیمان بجایش بنا گردید.
مراسم روزعاشورای ماچیان بسیار دیدنی و معروف است و زائران زیادی از سراسر کشور در شب تاسوعا و عاشورا به عشق حضور در عاشورای ماچیان در جوار آستانه متبرکه اقامت میکنند.

درحال حاضر، این بقعه با همت دست اندرکاران روستا و با حمایت اداره اوقاف شهرستان در حال بازسازی و نوسازی می باشد و در این راستای کمک های شما خیرین، ما در جهت سرعت بخشیدن به امر نوسازی یاری می نماید و اجری است بزرگ برای شما در نزد پرودگار دوعالم.